یکی از عجیب ترین و اکوارد ترین اتفاقاتی که برام افتاده این بوده که توی بخش یه پزشک که کلا اعصاب تعطیله و خیلی جدی، به یکی از دانشجوهای دخترش که سهمیه ای قبول شده بود گفت الحق که عن ترنی عن ترنا(اینترن) :))))))
وای من مونده بودم چی بگم
دستام یخ میکنن و صدام غیرعادی تغییر کرده :)) ایشالا که تغییرات هورمونیه و دارم پسر میشم :(
#کرونا
#ریق رحمت
امروز یکی رو دیدم به نظرم خیلی جذاب اومد.
بعدا به دوستم گفتم از این پسره خوشم میاد و نمیدونم کیه و گفت عه مهدی رو میگی؟! :))))
من نمیدونم چرا روی مهدی ها کراش میزنم و باهاشون وارد رابطه میشم و باهاشون بدترین رابطه ها رو دارم :)))))
بعد از کلی تحقیق و خوندن این مقاله و اون مقاله در مورد ریزش مو به نتایج جالبی رسیدم.
موهام نرم و لخت شده زیادی و شامپوی بدون سولفات و کسشرای دیگه بی فایده بودن ریشه ی موهام سست شده بود انگار و ریزش گرفته بود مثه برگ پاییزی زارت میریخت.
خلاصه بعد از مطالعاتم و گروه خونی و اندروژن و این حرفا به خواص پیاز رسیدم :)) ببین به چه خفتی رسیدم :))
پیاز رو ریختم توی غذاساز و تفاله تحویل گرفتم و آبشو گرفتم. با قلمو زدم به سرم و ریشه های موهام و روش رو پوشوندم و نیم ساعت بعد حمام کردم.
فک کنم دو هفته زدم به سرم و دیگه نریخت. اونم دو سه روز در هفته.
یه ماه که بزنید پرتر میشه موهاتون.
اینم از تحقیقات دکتر علفی محیا جون.
هوا سرد شده یکم بدن درد دارم و یکم شروع کردم به غرغر و پیاز داغ زیاد کردن درواقع :))
بعد یهو یادم افتاد این مردا چجوری خودشونو لوس میکنن :))
یه سرماخوردگی ساده یا انفلوانزا رو چطور شلوغش میکنن و از یه مرد ساپورتیو و همه جوره اوکی تبدیل به یه پسربچه دو ساله میشن.
خودشونو میندازن و رو به موت فرض میکنن :))
اصلا این خود لوس کردن و اینا برای چیه؟ بخدا ما دوستون داریم جمع کنید خودتونو
کاش این خاطرات پاییز عن بکنن و زودتر برن از من.
طرف یه خونش کالیفرنیاس یه خونش ایرانه شوهرش شغل خوبی داره پول داره خودشم بلاگره اینستاس وضع مالیش خوبه خانواده عالی اونوقت تو این اوضاع توانایی مالی اینو داره که دکوراسیون خونش رو تغییر بده و فلان کنه.
بعد میگه من از نظر روحی احساس خوشبختی نمیکنم :))
ناز بشی تو ملوسم :)) زندگیت سقف آرزوی نصف ایرانه :))
انرژی زیادی صرف این میکنم که حالمو خوب کنم/خوب نگه دارم.
هیچی دیگه خوشحالم نمیکنه.
چه کردن با وضع مملکت هرچی بخوای بخری پولت نمیرسه.
وقتی بهمن بود با خودم میگفتم اه اه لعنت چند ماه دیگه عیده و باید برم اره و اوره و شمسی کوره رو ببینم که سال تا سال نمیبینم.
عید شد و به خاطر کرونا نتونستم ببینمشون.
واقعا چند ساعت دیدنشون به این مدت قرنطینه و فلاکت نمی ارزید.
بابا دلم لک زده برای دورهمی با دوستای پسر و دخترم.
البته فکر نکنید دورهمی برگزار نمیشه، برگزار میشه منتها من دعوت نیستم. یکی دوبار بهم گفتن و منم افسرده بودم گفتم نه و نرفتم و دیگه نگفتن بهم.
استوری هاشونو میبینم :))
بهتر...عروسی دو تا از دختر های همون اره و اوره س که از من کوچکترن چندین سال و از دست متلک های ننه هاشون و فامیل راحتم.
والا...
یه سریال قشنگ پیدا کردم از متیو پری میخوام شروع کنم ببینمش، یکی دو قسمت دیدم و خیلی دوست داشتم.
میذارمش اینجا با هم ببینیمش.
اگر به ژانر کمدی روانشناختی علاقه دارید ببینید
امروز خیلی خستم! اصلا یه جوری خستم که باید دو روز بخوابم.