وقتی بهمن بود با خودم میگفتم اه اه لعنت چند ماه دیگه عیده و باید برم اره و اوره و شمسی کوره رو ببینم که سال تا سال نمیبینم.
عید شد و به خاطر کرونا نتونستم ببینمشون.
واقعا چند ساعت دیدنشون به این مدت قرنطینه و فلاکت نمی ارزید.
بابا دلم لک زده برای دورهمی با دوستای پسر و دخترم.
البته فکر نکنید دورهمی برگزار نمیشه، برگزار میشه منتها من دعوت نیستم. یکی دوبار بهم گفتن و منم افسرده بودم گفتم نه و نرفتم و دیگه نگفتن بهم.
استوری هاشونو میبینم :))
بهتر...عروسی دو تا از دختر های همون اره و اوره س که از من کوچکترن چندین سال و از دست متلک های ننه هاشون و فامیل راحتم.
والا...