من اونیم که همیشه حواسش به بقیه هست حال همه رو میپرسه یادش می مونه زنگ بزنه خبر بگیره از بقیه مثه یه روح نامرئی وار به زندگی ادامه میده و کسی حواسش نیس چی میگذره بهش.
خدای راسته ، تو ارشد یه دختر تو تیم ما بود اینجوری بود تولد رفقا گیر و گور درسی بچه های اکیپ و .. اهمیت میداد و پیگیر میشد ولی کسی حسابش نمی کرد منم که متوجه بودم چون رو کراش داشت مجبور بودم مثل باقی رفتار کنم خلاصه بی انصافیه حقشون این نیست
اون بیچاره برای جلب توجه چقدر خودشو کوچک کرده! من دارم خانواده رو میگم، دوست و همکلاسی و اره و اوره که به تخممن و کون لق هرکی یادم هست و نیست.
چقدرم سخته محبت دادن و نگرفتن
محبت نه، به یاد بودن
خدای راسته ، تو ارشد یه دختر تو تیم ما بود اینجوری بود تولد رفقا گیر و گور درسی بچه های اکیپ و .. اهمیت میداد و پیگیر میشد ولی کسی حسابش نمی کرد
منم که متوجه بودم چون رو کراش داشت مجبور بودم مثل باقی رفتار کنم
خلاصه بی انصافیه
حقشون این نیست
اون بیچاره برای جلب توجه چقدر خودشو کوچک کرده! من دارم خانواده رو میگم، دوست و همکلاسی و اره و اوره که به تخممن و کون لق هرکی یادم هست و نیست.
میشه بگین چرا ۷ مین؟
قبلا مفصل نوشتم
منم همین حس دارم.
پوف
ای بابا