خر درون

ببین ما که پیر شدیم رفت، ولی شما یادتون باشه نذارید هراسم بی سر و پایی وارد زندگیتون بشه.

این ادمای بی سر و پا مثل یه کرم از روحتون، اعصابتون، وقتتون، ارامشتون تغذیه میکنه و چشم باز میکنی میبینی هیچی ازت نمونده.

یه روح خسته و یه قلب شکسته و یه عمر رفته براتون گذاشته.

اگر ننه باباتون میگن این آدم تو نیست، گوه نخورید بگید این همونه که من میخوام.

ننه بابات تو رو تر و خشک کردن میدونن یه ماهت چقدر خرج داره، میدونن اگه رختخوابت یه پر قوش کج باشه خوابت نمیبره، میدونن چطور میشه خرت کرد، چطور میشه پیچوندت، همه اینا رو میدونن چون عمری رو گذاشتن و تو شبیه خودشونی. وقتی تو یه خانواده بزرگ میشی اخلاق و منش و رفتار و کردارت شبیه خانوادته دیگه.  انعکاس ننه بابات میشه تو.

من مریض ها (اکثرا دختر و تینیجر) داشتم کیس خودکشی که من فلان پسر رو میخوام اینا نمیذارن.

البته شما ها که منو میخونید سن خر پیر رو دارید دیگه.

ما ها عاشق شدیم، مودبانه و محترمانه روی درخواستمون پافشاری کردیم فکر کردیم دانشجوییم خیلی حالیمونه، غافل از اینکه گوه خوری زیادی بود. هنوزم همون خری هستیم که بودیم.

خلاصه که اگه جوونید، خوشگلید قشنگید ارزش خودتون رو پایین نیارید خودتون رو دست کم نگیرید.

شاید تنهایی سخت باشه ولی برای یه آدمی که سرش به تنش بیاره صبر کنید.

والا ارزشش رو داره و بعد ها پشیمون نمیشید.

این کرم ها و انگل ها، آدم های سمی زندگی شما هستن.

عشق همون بهم ریختگی هورمونه قشنگا، زیاد جدیش نگیرید.

کسی نمیتونه بیست سی سال عاشق کسی باشه، اینا عادت و وابستگیه.

اگه دیدید خر درونتون داره جفتک میندازه یه لیوان کافور براش دم کنید بشینید دو دو تا چهارتا کنید ببینید آدم حسابیه واقعا؟