سلام خوبید ؟ خانواده خوبن ؟
یه خواهشی داشتم ، هیچ پستی رو به خودتون نگیرید گلم ها .
من قول میدم اگه منظورم شماها بودید بیام وبتون و همونجا تف کنم تو صورتتون :))
مطمئن باشید وقتی میتونید کامنت بذارید و بلاک نکردم یعنی دوستون دارم و شما رو دوستای خودم میدونم و دلم میخواد باشید . پس لطفا بمونید برام :)
ببخشید اگه نمیام وبتون یا کم میام سر تا پام تو گچه و باندپیچی شدس دیگه منم و همین چند تا انگشت بازمانده از حوادث :))
بعضی هاتون وباتون توی کوکی هام مونده اولین حرفو بزنم وبو بالا میاره واسه همین دو سه جا بیشتر نمیتونم برم .
بازم عذر میخوام .
*این پست صرفا توجیهی میباشد و هیچ ارزش دیگری ندارد .
**ماچ پس کله هاتون :*
تصادف کردی؟ چقدر بد. من هیچوقت تجربه شکستگی و گچ نداشتم خدا رو شکر ولی همیشه تو تصوراتم خیلی وحشتناک بوده. بیشترین ترسم هم از اینه که حموم نتونم برم :)))
خوبه که مینویسی. بهت اجازه میده بریزی بیرون و بفهمی دردت چیه. کجات درد میکنه. درمونش چیه. من وبلاگ نویسی رو واسه همین دوست دارم و البته خوبیش اینه چندتا دوست خوبم پیدا کردم که مجازیند ولی گاهی خیلی به درد بخورتر از دوستهای دنیای واقعیند. ادرسمو گذاشتم خواستی سر بزن البته چیزی جز روزانه نویسی نیس :)
سلام
ببخشید من بی معرفت نیستم.منتهای مراتب احساس کردم در شرایطی نیستی که بخوام حالت رو بپرسم یا برم بالای منبر و موعظه بکنم.ولی نگران سلامتی ات بودم و روزی چندین و چند بار به وبلاگت سر میزدم.الان خوبی؟چه اتفاقی واست پیش اومده؟با یارت دنیا به کام هست؟